6 Kasım 2012

Looper

İlk filmi Brick ile bağımsızlar cephesinde saygın bir yer edinen Rian Johnson, sonraki çalışması The Brothers Bloom'la Hollywood kervanına katılmış ancak başarılı olamamıştı. Rian Johnson, üçüncü filmi Looper (Tetikçiler) da Bruce Willes, Joseph Gordon Lewitt ve Emily Blunt gibi yıldızlarla çalışıyor ancak bağımsız ruhunu sonuna kadar hissettiriyor. Zamanda yolculuğun mümkün fakat yasak olduğu bir gelecekteyiz. Mafya, tekelinde olan bu büyük buluşu pis işlerini halletmek için kullanıyor. Temizlemek istedikleri birini 30 yıl geriye gönderiyor ve orada bekleyen tetikçiler de işi kolayca hallediyor. Ana karakterimiz tetikçi Joe, bir gün kendi geleceğini karşısında buluyor ve elinden kaçırıyor. Hikaye bir mafya içi hesaplaşması olarak da görülebilir.

Looper'ın zaman yolculuğuna bakışı
Geleceğin dünyasında geçen bir gangster filmi Looper ve zaman yolculuğunu odak noktası yapan bilim kurgu filmlerinin son örneği... Rian Johnson'ın zaman yolculuğuna yeni bir bakış açısı getirmek gibi bir iddiası olmamakla birlikte bu temayı minimize ederek kullanması, Looper'ın zaman yolculuğu temalı bir bilim kurgu klasiğine dönüşmesinin önünü tıkıyor. Minimize etmeyi açalım hemen. Johnson'ın kendi yazdığı hikayeye göre zaman yolculuğunun kullanım alanı çok dar. Sorun bunu yalnız gangsterlerin kullanması değil, hatları keskin bir biçimde çizilmiş iki tarih arasında kullanabilmesinde diyebiliriz. 2074'ten 2044 yılına gidilebiliyor, yıl 2075 olduğunda ise 2045'e gidebiliyorsun yalnızca. 30 yıllık bir kısır döngü bu ama anlaşılabilir bir tercih Johnson'ınki, çünkü hikaye tek bir karakter üzerinden gidiyor Joe'nun bugünü ve geleceği, karşılaşmaları ve bunun yaratacağı olası sonuçlar masaya yatırılıyor.


Korku sinemasından devşirilmiş öğe: Telekinezi
Korku sinemasının alt türlerinden telekinetik korkular (Carrie, Firestarter, The Children) daha çok küçük çocukları bir korku nesnesi olarak kullanır. Düşünce gücüyle cisimleri hareket ettirme esasına dayanan telekineziyi, Rian Johnson, bir zaman yolculuğu aksiyonuna yamamış ve bunu da korku filmlerinde olduğu gibi kullanmış. 2040'lı yılarda nüfusun %10'unun durup dururken telekinetik güçler kazanması, temel atmadan bina inşa etmek gibi açıkçası. Filmde kritik bir işlevi olan telekinetik güç hakkında herhangi bir açıklama yapılmaması ve son yarım saatte üzerine düşülmesi, havada kalmasına neden oluyor fakat Looper'ın ana temalarına ve filme ciddi bir zarar vermiyor.

Looper'ın ataları: benzeştikleri ve ayrıştıkları noktalar
Rian Johnson'ın Terminatör serisi ve Twelve Monkeys'den esinlenerek yazdığı senaryonun bahsettiğimiz filmlerle ne gibi ortak noktaları var bir bakalım. Terminatör filmlerinde geleceği değiştirmek için geleceğe müdahale etme fikri; gelecekten geleni avcı, geçmiştekini kurban konumuna getirirken Looper önce bunu tersten uyguluyor sonra da her ikisini birden. Twelve Monkeys'de kişinin kendi küçüklüğüyle karşılaşmasının yarattığı paradoks, Looper'ın üzerine gittiği, zaman yolculuğunun da önüne geçen bir mevzu. Terminatör ve Twelve Monkeys, post-apokaliptik bilim kurgu filmidir ve bu iki filmde zaman yolculuğu büyük bir amaca hizmet eder, insanlığın geleceği tehlikededir ve zaman yolculuğu bunun önüne geçebilmenin tek yoludur. Looper'ın geleceği ise -2040'lar ve 2070'ler- bugünden çok da farklı değil, kimi teknolojik gelişmeler var ancak bunlar ne insanların yaşam biçimini değiştirebilmiş ne de kaderini...

Looper nasıl bir bilim kurgu?
Yazının başında Johnson'ın 'bağımsız' ruhundan bahsetmiştik. Yöntmenimizin hem görsel hem de anlatı olarak sadelikten yana olduğunu söyleyebiliriz. Looper; fiyakalı bir bilim kurgu-aksiyon filmi değil, ne çok derin ne de sığ, ne çok hareketli ne de durgun... Kısacası sizi çok heyecanlandırmayacak, çok da üzmeyecektir.

Son söz: Looper, bilim kurgu sevenlere alternatif bir lezzet sunuyor 7.2\10