Dean, aşık olduğu Cindy ile evlenir ve kısa süre sonra kızları olur. Başlangıçta her şey güzel gitse de zaman bu ilişkiyi bir hayli yıpratacaktır. Çiftimiz de evliliklerini kurtarma umuduyla bir otelde tek gecelik bir kaçamak yapacaktır.
Blue Valentine, hikayesini sıkça karşılaştığımız bir yöntemle anlatmayı tercik ediyor: Geri dönüşlerle. Dean ve Cindy'nin sorunlarla boğuştuğu bugününü ve tanıştıkları ilk andan evliliklerine kadar olan süreci birbirine paralel olarak izliyoruz. Bu anlatım şekli hikayeyi sıradanlıktan kurtarıyor doğrusu. The Notebook'ta olduğu gibi hem geri dönüşlerle anlatılan bir hikaye hem de -The Notebook'taki kadar olmasa da- sınıfsal farklılıklar var iki ana karakterimiz arasında. Ryan Gosling ve Michelle Williams'ın performansları görülmeye değer. Geçtiğimiz yıl Michelle Williams bu performansıyla Oscar'a aday bile olmuştu. Gosling ise karakterinin dünü ve bugünü arasındaki değişimi fiziksel ve ruhsal olarak son derece başarılı bir şekilde yansıtmış. Bir zamanlar evlenmek ve çocuk yapmak dışında hayalleri olan, neşeli, güler yüzlü ve tutkulu bir aşık Dean'i ile hayallerinden vazgeçmiş, alkolik ve kronik mutsuz Dean arasındaki farkı elinden gelenin en iyisini perdeye yansıtarak oynamış Ryan Gosling.
Derek Cianfrance ortalama bir yönetmenlik sergilerken Görüntü yönetmeni Andrij Parekh alkışı hak ediyor. Zira Parekh'in tercih ettiği renkler hikayenin halet-i ruhiyesiyle birebir örtüşüyor. Spoiler vermek istemiyorum bu yüzden finalle ilgili yorum yapmıyorum. Yine de finalinin filmi bir adım ileriye götürdüğünü ve çok iyi olduğunu söylemekte fayda var. Eleştirmenlerin övgüyle karşıladığı Blue Valentine'nin IMDB puanı da oldukça yüksek 7.6 Rotten Tomatoes sitesinde ise %88'lik oranı var. Kuşkusuz ki bu yüksek puanlar filmi henüz izleyememiş olanların beklentilerini yukarı çekecektir.
Son söz: Hüznü ağır basan aşk filmlerinden hoşlanıyorsanız Blue Valentine tam size göre
