Türk sinemasının miladı 1914 olarak kabul ediliyor ve bu da demek oluyor ki sinemamız 100 yaşına basacak yakın bir zamanda. Kurucusu Muhsin Ertuğrul'un uzun yıllar tek yönetmen olarak kaldığı Türk sineması; dram, melodram ve komedi dışında başarılı olamamıştır. Örneklemek gerekirse 60'lı ve 70'li yıllarda seri üretimi yapılan Battal Gazi, Malkoçoğlu ve Tarkan gibi Hollywood tarihi epiklerini örnek alan ancak tarihten çok yarattığı kahramanla ilgilenen, hikaye ve karakter derinliğini umursamayan bu filmler ne kadar seversek sevelim sinemamızı ileri taşıyan işler olamadılar. Fantastik, korku ve bilim kurgu denemeleri birer 'çalıntı' olmaktan öteye gidemedi. Metin Erksan, Halit Refiğ, Atıf Yılmaz ve Yılmaz Güney'in öncülüğünde Yeşilçamı ve Yeşilçam anlatısını aşmaya başladığımızda uluslar arası ödüller de gelmeye başladı. 60'lı yıllarda ortaya çıkan, sosyal sorunları yönetmenin gerçekçi anlayışıyla betimleyen 'Toplumsal Gerçekçilik' akımı kapsamında değerlendirdiğimiz filmler, bugün baktığımızda sinemamızın en iyi örneklerini oluşturmaktadır. 70'li yıllarda Ertem Eğilmez komedileriyle sinemamız yeni klasikler kazanırken, baş gösteren seks filmleri furyası pek çok oyuncunun geri çekilmesine sebep olmuş. 80'li yıllarda videonun da devreye girmesiyle sektörün küçülmesi kaçınılmazdı. Ayrıca 80 darbesi sonrasında çekilen filmler daha karamsar hikayeleriyle dikkat çeker. 90'lı yıllarda Eşkiya ile Türk seyircisinin güveni geri kazanılmış ve yeni kuşak sinemacılarla bir ivme yakalanabilmiştir. Bana göre Türk sinemasının en iyi 10 filmi şöyle sıralanmakta:
10- Masumiyet, Zeki Demirkubuz (1997)
9- Muhsin Bey, Yavuz Turgul (1987)
8- Susuz Yaz, Metin Erksan (1963)
7- Selvi Boylum Al Yazmalım, Atıf Yılmaz (1977)
6- Sürü, Zeki Ökten (1978)
5- Eşkiya, Yavuz Turgul (1996)
4- Anayurt Oteli, Ömer Kavur (1986)
3- Yol, Şerif Gören (1982)
2- Sevmek Zamanı, Metin Erksan (1965)
1- Umut, Yılmaz Güney (1970)
