Sanatlar birbirleriyle hep ciddi bir etkileşim içerisindedir. Sinema, bu etkileşimde 'veren' değil 'alan' konumundadır. Edebiyattan müziğe, resimden tiyatroya ve plastik sanatlara kadar sinema isterse tüm sanat dallarını tek bir filmin çatısı altında bir araya getirebilir.
Özellikle son dönemde yaratıcılık ve üretim sancıları çeken Hollywood; edebiyata sarılıyor, dönem dönem tiyatro uyarlamalarını da ihmal etmiyor. Genellikle bir veya bir kaç sahne ile derdini anlatabilen tiyatro bu yapısıyla sinemanın vazgeçilmez kaynaklarından değil fakat ortaya yönetmenler için deneysel bir çalışma alanı sunması, diyalog ve karakter odaklı filmleri seven izleyici için de benzer bir deneyim yaşatmasıyla önemi asla yadsınamaz. Tiyatro uyarlamalarını ikiye ayırmak bir zorunluluk. İlki tek mekanlı yapıyı ve tiyatro estetiğini koruyanlar (Rope, 12 Angry Men, The Sunset Limited, Carnage) ikincisi ise metni alıp klasik film biçimiyle karşımıza getirenler (Casablanca, Amadeus, Doubt). Bunun dışında Lars Von Trier, tiyatroyla sinema arasındaki çizgileri silikleştirdiği Dogville ve ardından gelen Manderlay ile tarif etmesi zor bir film modeli sunarak tüm sinema seyircisinin algılarıyla oynadı. Dogville, bir tiyatro uyarlaması olmasa da ilginç birleşimiyle bu değerlendirmede adını anmamı zorunlu kıldı. Casablanca ise sahnelenmemiş de olsa teatral bir metinden aktarıldığı için bu listede olmayı hak ediyor.
1- Amadeus (1984)
2- Ran (1985)
3- Who's Afraid of Virginia Woolf (1966)
4- Equus (1977)
5- 12 Angry Man (1957)
6- Quills (2000)
7- Iphigenia (1977)
8- Casablanca (1942)
9- Sunset Limited (2011)
10- A Few Good Men (1992)
11- Stalag 17 (1953)
12- Rope (1948)
13- Closer (2004)
14- August: Osage County (2013)
15- Streetcar Named Desire (1951)
