-Cemile: Ben özel dedektif Cemile Yıldız
-Hannibal: Doktor Hannibal Lecter
-Cemile: Doktor mu dediniz?
-Hannibal: Yamyam olmam doktor olamayacağım anlamına gelmez sevgili Cemile
-Cemile: Tabi ki Doktor bey! Ben zaten öyle demek istememiştim. Şaşırdım sadece. Uzmanlık alanınızı sorabilir miyim?
-Hannibal: Kulak, burun, boğaz
-Cemile: Hem de üç tane. Doktor benim de boğazlarım ağrıyo biliyonuz mu?
-Hannibal: Boğazım demek istedin herhalde
-Cemile: Şey, evet
-Hannibal: Yaklaşın bakayım. Aç ağzını da. Hımm! Akşam bi ıhlamur kaynat bir şeyciğin kalmaz
-Cemile: Sağ olun Doktor bey
-Hannibal: Kızım sen muayene olmak için mi gelmiştin yoksa?
-Cemile: He! Yok ben şey için geldiydim. Bir seri katil var da onu yakalayabilmek için yardımınıza ihtiyacım var.
-Hannibal: Bi düşüneyim
-Cemile: Öncelikle kişisel olarak size sormak istediğim bazı şeyler var. Tabi sizi için bir mahsuru yoksa
-Hannibal: Sonra da ben soracağım ama
-Cemile: Kabul. Sorum şu: Doktorluk gibi toplumca saygıyla karşılanan bir mesleğiniz varken nasıl oldu da yamyam oldunuz?
-Hannibal: Bu çok eski bir hikaye dinlemek istediğinden emin misin?
-Cemile: Sabırsızlandığımı söyleyebilirim
-Hannibal: Bundan 20 yıl önce Sevtap adlı çok seksi bir kıza aşık oldum. Şu işe bak ki en yakın arkadaşım Hamit de ona aşık oldu. birimizin aradan çekilmesi gerekiyordu senin anlayacağın. Sevtap öyle kolay kolay vazgeçilebilecek bir kadın değildi. İlk önce Hamit'le düelloya tutuştuk ama bir sonuç alamadık. Rus Ruleti oynadık yine olmadı. Sonra öğrendik ki Sevtap'ın bir de manitası varmış. Deli gibi kıskandık o herifi, öldürmek istedik. Hamit'in ısrarı üzerine bir plan yapıp öldürdük üstelik. Elbette öldürmek bir çare olmadı. Yine birimizin aradan çekilmesi gerekiyordu. Hamit ortaya bir iddia attı. Kim adamın etinden çiğ çiğ yerse o Sevtap'ı alacaktı. Hamit ne kadar uğraştıysa da yiyemedi. Benim içinse neredeyse çocuk oyuncağıydı.
-Cemile: Sonra Hamit aradan çekildi. Siz de Sevtap'ı kaptınız öyle mi?
-Hannibal: Hamit sözünde durmadı. Bana da yapacak tek bir şey kaldı haliyle
-Cemile: Siz mi çekildiniz yoksa?
-Hannibal: Yok canım! Hamit'i yedim. Bu kez pişirerek yalnız. Pek de tatlıydı namussuz!
-Cemile: Ve Sevtap'la evlendiniz?
-Hannibal: Maalesf kız lezbiyen çıktı.
-Cemile: Ama nasıl olur? Ya öldürdüğünüz çocuk?
-Hannibal: O aslında erkek değilmiş biliyon mu?
-Cemile: Vay be Doktor! Ne hikaye ama!
-Hannibal: Soru sorma sırası bende şimdi
-Cemile: Tabi lütfen
-Hannbal: Sana bakınca ne görüyorum Cemile biliyor musun?
-Cemile: Ne görüyorsun doktor?
-Hannibal: Bir köylü kızı görüyorum. Ayakkabılarım Mahmutpaşa'dan alınma sanırım. Saçlarını da Hacı Şakir'le yıkadığına bahse girerim. Doğru muyum?
-Cemile: Doğru da asıl öğrenmek istediğiniz nedir?
-Hannibal: Çocukluğunu anlat bana, neler yapardın o köyde? Baban döver miydi seni?
-Cemile: Bizim köy kuş uçmaz kervan geçmez bir yerdeydi. Ne elektriğimiz vardı ne de suyumuz. Bir tek koyunlarımız vardı. Babam her gün onları yaylaya götürürdü. Bazen ben de onla giderdim. Çimlerde kuzularla oynamaya bayılırdım. Neyse bir gece kuzulardan gelen çığlıklar üzerine fırladım yatağımdan, koştum ahıra bir de ne göreyim!
-Hannibal: Baban koyunun biriyle işi pişirmiş doğru muyum?
-Cemile: Nasıl bildiniz?
-Hannibal: Doktorum ben unuttun mu? Eee sonra?
-Cemile: Ağlayan kuzulardan birini alıp kaçtım o köyden. Bir daha da dönmedim. O gün bugündür kuzuların çığlıkları kulaklarımdan hiç gitmiyo biliyonuz mu?
-Hannibal: Peki bi Dokto-
-Cemile: Ohoo! Beni ne doktorlar istedi de varmadım.
-Hannibal: Yok ben bi doktora göründün mü diyecektim
-Cemile: Ha! Bugüne kısmetmiş
-Hannibal: Bak cemile eğer burdan kaçmama yardım edersen kuzuların sesini tamamen kesecem. Sonra o katili yakalamana da yardım edecem. Var mısın?
Cemile, kısa bir süre düşündükten sonra
-Cemile: Varım
Cemile, Hannibal Lecter'ın kaçmasına yardım eder. Hannibal sözünde durur. Önce katilin yakalanmasına yardım eder. Sonra da Cemile'nin problemini halletmek için kolları sıvar. Birlikte Cemile'nin köyüne giderler. Orda bir kuzu çevirme yaparlar. Cemile bir daha kuzuların çığlıklarını işitmez...
